VÆTT

I)

(pl. -ir), f.

1) prop. weight (þat fé allt, er at vættum skal kaupa);

2) of a definite weight, in Norway = 1/24 of a skippund; in Iceland = 80 lbs. (þrjár vættir ullar).

II)

n. lid of a chest or shrine.

* * *

f. [A. S. wiht; Engl. weight; Germ. ge-wicht; Dan. vægt]:—prop. weight; þat fé allt er at vættum skal kaupa, Grág. (Kb.) i. 238; göra aflaga um álnar eðr vættir, measure or weight, i. 463 A; reiða rangar vættir, 499, ii. 19; einir pundarar ok einar vættir, Gþl. 522; but

II. mostly used of a definite weight,

1. in Norway = 1/24th of a ‘skippund;’ fjórar vættir ok tuttugu skolu göra skippnnd, þær sem hver þeirra standi halfa níundu mörk ok tuttugu ok átta ertogar, N. G. L. ii. 166, D. N. passim; sjau vættir malts ok sex aurar silfrs, … tveggja vætta leigu ok eyrisból, D. N. ii. 17 and passim; Kolnisk vætt, D. N.

2. in Icel. = 80 lbs.; þat er lögpundari er átta fjórðungar eru í vætt, Grág. i. 499; átta fjórðunga vætt, 362, 383; jarnketill nýr ok úeldr vegi hálfa vætt, 501; þrjár vættir ullar, … þrjár vættir mjöls … vætt fiska, smjörs … vætt spiks, … þrjá tigi vætta hvals, etc., Grág.; þetta á kirkja, tvær vættir skreiðar, vætt smjörs, vætt kjöts, byttu skyrs, Pm. 34; hafa til tíu vætta í skógi, ok svá timbr til at húsa, 104, and so in mod. usage.